به بهانه ی روز مادر ......

هی هی هی ..........دلم نیومد امروز که روز مادرِ اینجا رو این ریختی بزارم بمونه .

چیکار کنم . وقتی اینا این ریختی میرن روو اعصاب آدم .

کلله سحری بلندم کردن نفیسه پاشو میخواییم بریم باغ رضوان سر قبر مادربزرگ . اونقدر گیج بودم که اصلا نمیفهمیدم .

با چه زوری بلند شدم دیدم ساعت چهارو نیمه . میگم حالا ؟؟؟؟؟

می فرمایند آره دیشب با داییت وعده کردیم .

                                        

  دیگه ها اون روم باز بالا اومده بود دوباره . هیچی نگفتم . بلند شدم دو رکعت نماز خواب و بیدار خوندم و دوباره خوابیدم . این دفعه باباهی اومده بلندم کنه ...........

دیگه با عصبانیت ( الهی بمیرم . که با بابای نازم اینجوری حرف زدم ) جواب دادم که اصلا به من چه که مامان بزرگ مرده . میخواست نمیره . که این بچه هاش این ریختی باهم بد بشن و سایه همدیگه رو با تیر بزنن . اینم بیکار بود مردا ............ من حوصله ندارم . برم اونجا سر قبر مرده . اینا بشینن بزنن توو سر و مغز هم ............. بابام متعجب از لحن کلام من .  بهم اطمینان داد که نه اینا دیشب قرار گذاشتن فقط برن برای فاتحه خوندن و برگردن . وگرنه من هم حالش رو نداشتم برم ................ دیگه به هر جوری بود . باباهی رو راضی کردم که بخوابم .

                                   

حالا مثلا رفتن . میدونی حوصله ی روز مادر رو ندارم . آخه امسال قصد کردم هیچی واسه مامان نخرم . و اصلا روی خودم هم نیارم که امروز روز مادر بوده ....

                         

سالهای قبل آخه یه جورایی من جلوتر از همه . همه ی کارها رو ردیف میکردم . ولی امسال ......... با خودم گفتم نفیسه جان تا کی ؟!.........

می دونی . امسال نمیزارم مثل سالهای گذشته بگذره . چون امسال خیلی متفاوت بر من گذشت . 

بقیشو شما ها نامحرمین . نشنوین بهترِ .